Siostra Tężyczka

Tężyczka tężyczce nierówna. To jedna z prawd, która jakoś nie dociera do lekarzy. Bardzo często można usłyszeć w gabinecie, że to nic takiego, że z tym da się żyć, że co za problem, że czasem złapie skurcz. I tu się zgadzam. Gdyby kończyło się na takich objawach to byłoby pięknie :) Ale niestety nie zawsze tak jest :(. To trochę jak z wysypką - można ją mieć na małym palcu u nogi i na całym ciele. W jednym i drugim przypadku uciążliwość choroby jest zupełnie inna. I tak, dla jednych tężyczka nie jest żadnym utrudnieniem w funkcjonowaniu - innych totalnie wyłącza z życia. Dużym problemem jest komunikacja (również między chorymi) i niezrozumienie jak bardzo różne nasilenie objawów może występować. Żeby potraktować chorobę bardziej całościowo pomyślałam o następującej klasyfikacji choroby. Celowo unikałam podawania konkretnych objawów, bo te mogą być różne i zmieniać się w czasie (więcej o samych objawach tutaj ). Chodziło mi o rozróżnienie jak ciężką postać choroby ktoś ma. Od r

Wiesz już, że masz tężyczkę. Wiesz, że masz brać magnez. Ale nie wiesz jaki. Półki sklepowe i apteczne uginają się od różnych preparatów, ale co wybrać? Lek czy suplement? Pierwsza kwestia to co lepsze - lek czy suplement? Dobre zestawienie czym się różnią możecie znaleźć tu . Generalnie to leki są lepiej przebadane a więc i bezpieczniejsze. I co ważne w składzie na pewno znajduje się to co jest zadeklarowane przez producenta. Z suplementami niestety bywa bardzo różnie. Ale jest też druga strona tego medalu. Zarejestrowanie leku jest dużo dłuższe i bardziej kosztowne, więc czasem firmy farmaceutyczne idą na skróty - rejestrując dany preparat jako suplement. Więc co wybrać? Na pewno bezpieczniejszym wyborem będzie lek, ale nie zawsze leki maja pożądany przez nas skład (rodzaj magnezu, ilość B6 itp.), więc suplementy nie są złe, jeśli wybieramy sprawdzonych producentów leków. W takiej sytuacji jest duża szansa, że z danym preparatem będzie wszystko ok. Formy magnezu  Kupując

W wyniku różnych procesów chorobowych w organizmie może dość do zaburzenia jego równowagi kwasowo-zasadowej tj. stanu optymalnego stężenia jonów wodoru w ustroju. Każdy płyn ustrojowy ma inne optymalne stężenie jonów co odpowiada określonemu pH. W regulację równowagi kwasowo-zasadowej zaangażowane są przemiany metaboliczne i nerki. W utrzymaniu właściwego pH uczestniczą też płuca, które usuwają dwutlenek węgla i pobierają tlen. W celu oceny natlenienia i parametrów równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie przeprowadza się gazometrię. Jest to badanie krwi polegające na określeniu m.in. jej pH, ilość tlenu i dwutlenku węgla znajdujących się we krwi. Prawidłowe wartości pH dla krwi tętniczej to 7,35-7,45. Nieprawidłowe wyniki gazometrii mogą oznaczać m.in., że organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu, nie usuwa skutecznie dwutlenku węgla lub świadczyć o zaburzeniach pracy nerek. Zwiększenie lub zmniejszenie pH krwi nazywamy odpowiednio zasadowicą lub kwasicą. Wyniki innych

Suplementacja w tężyczce to podstawa. Różne leki np. uspokajające mogą nas wspomóc w leczeniu i funkcjonowaniu na co dzień, ale nie pomogą usunąć niedoborów. I co ważne, musi to być suplementacja mądra i właściwe zaplanowana. Czasem może nam się wydawać, że nie pomaga, ale jeśli przyjmujemy zbyt małe dawki lub jest źle zaplanowana to niestety nie będzie skuteczna. W tężyczce suplementujemy przede wszystkim magnez i witaminę D, czasem do tego dochodzi wapń lub potas. Omówmy je po kolei. Magnez Magnez to podstawa. Nawet, jeśli naszym głównym problemem jest niedobór wapnia to niedobory magnezu też mamy "w pakiecie". I od tego zawsze zaczynamy suplementację. Dzienne zapotrzebowanie na magnez to ok. 6mg/kg masy ciała/dobę. Zakładając, że ważymy 60kg to daje 360mg magnezu dziennie. Tylko, żeby zaspokoić dzienne zapotrzebowanie! Jeśli mamy niedobory to musimy przyjmować odpowiednio więcej. Ile? To zależy od kilku czynników. Dla osób z tężyczką zaleca się dostarczanie o

Żeby stwierdzić, że mamy tężyczkę koniecznie jest badanie EMG (więcej tu ). Jednak nasza diagnostyka nie powinna się na tym zakończyć. Niestety często pacjent, który trafi z pozytywnym wynikiem próby z powrotem do neurologa, dostaje jakieś wskazania odnośnie suplementacji i jest odsyłany. Moja neurolog nawet nie spojrzała na wyniki z krwi i powiedziała, że mam się więcej u niej nie pokazywać (!). To oczywiście skrajność, ale często lekarze nie mają wiedzy o przyczynach tężyczki, więc nie widzą sensu czegoś szukać. Tymczasem bez usunięcia przyczyny powstałych niedoborów nie będziemy mogli trwale pożegnać choroby. Po stwierdzeniu tężyczki powinniśmy wykonać trochę badań, po 1 żeby stwierdzić z którym typem mamy do czynienia (rodzaje tężyczki opisałam tu ), po 2 żeby ocenić czy mam inne problemy z tym związane. Tak naprawdę badań, które dobrze by było wykonać lub może zlecić nam lekarz jest dużo, każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie. Skupię się na tym najbardziej podstawowy

Jednym z podstawowych pytań jakie zadaje sobie chory przy podejrzeniu tężyczki jest  "Do jakiego lekarza się udać?" Wbrew pozorom sprawa nie jest tak całkiem oczywista. Z powodu szerokiego spektrum objawów czy innych współistniejących chorób pacjenci często chodzą po różnych lekarzach. Jeśli trafi się na świadomego w kwestiach tężyczkowych lekarza ten skieruje nas na badanie EMG. Czasem wstępną diagnozę chory otrzymuje na SORze czy w szpitalu, gdzie ląduje po ataku. Czasem będzie podejrzewać a u siebie chorobę na podstawie własnych obserwacji i informacji zaczerpniętych z internetu czy gazety. Tak czy inaczej, pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, to próba tężyczkowa. Więcej o samym badaniu tutaj . Jeśli zależy nam na czasie i wydanie ok. 100-150zł na badanie nie stanowi dla nas problemu  - możemy to badania wykonać prywatnie. Niestety tak czy inaczej prawdopodobnie będziemy zmuszeni wydać niemało na różne dodatkowe badania, więc jeśli mamy możliwość skorzystać z N

Jeśli wiesz już, że masz tężyczkę to jesteś w połowie drogi. Wiele objawów jest niespecyficznych, więc niektórzy latami czekają na właściwą diagnozę. Niestety sama diagnoza nie rozwiązuje problemu. Wielu lekarzy jest nieświadomych choroby, jej przyczyn i leczenia, więc wielu chorych i tak ma problem uzyskaniem odpowiednich badań i leczenia. Tężyczka jest objawem niedoboru wapnia i/lub magnezu. Czasem towarzyszy temu niedobór potasu. Stąd można spotkać się z opinią, że to nie choroba a jedynie objaw. Jest w tym trochę racji, więc żeby pozbyć się tężyczki na dobre trzeba zrobić 2 rzeczy: 1) uzupełnić niedobory 2) wyeliminować przyczynę niedoborów. Bez wyeliminowania przyczyny na dłuższą metę niewiele zdziałamy. W przypadku niedoboru wapnia sprawa jest prostsza. Tutaj najczęściej problem leży w niedoborze witaminy D lub nieprawidłowo działających przytarczycach. Po wycięciu tarczycy często również przytarczyce zostają uszkodzone, więc tężyczka jest czymś "normal

Jedynym badaniem mogącym  potwierdzić lub wykluczyć tężyczkę jest próba tężyczkowa (ischemiczna). Nie wierzcie lekarzom, którzy na oko lub na podstawie badań z krwi oceniają, że nie macie żadnej tężyczki. Próba tężyczkowa jest badaniem elektrofizjologicznym przeprowadzanym w większości pracowni EMG/EEG. Przy czym nie jest to typowe badanie EMG i należy zawsze dopytywać właśnie o próbę tężyczkową. Co ważne, badanie to jest refundowane przez NFZ - skierowanie może wypisać każdy (!) specjalista, choć najczęściej robi to neurolog. Prywatnie kosztuje ok. 100-150zł. Badanie nie wymaga szczególnych przygotowań, jednak większość lekarzy zaleca odstawienie suplementów magnezu i wapnia na ok. tydzień przed. Ja odstawiłam magnez jedynie na 24h a mimo to badanie wyszło dodatnie. Generalnie uważam (ale jest to moja prywatna opinia), że suplementacja nie powinna mieć wpływu na wynik w przypadku silnych niedoborów i jeśli odstawienie wiązałoby się z występowaniem ataków itp. to lepiej odstawić

Objawy tężyczki jawnej (związanej z niedoborami wapnia we krwi) są dość charakterystyczne i tu lekarze raczej nie maja problemów z postawieniem właściwej diagnozy. W tej postaci tężyczki występują napady tężyczkowe objawiające się wzmożonym napięciem mięśni, przykurczem dłoni (tzw. ręka położnika) i stóp, mrowieniem i skurczami w obrębie twarzy (tzw. rybie usta). Towarzyszą temu silny lęk, niepokój i hiperwentylacja (która tylko pogarsza sprawę). U niektórych pojawiają się drgawki, jednak z reguły bez utraty przytomności. Niestety zdarza się czasami, że napad mylony jest z padaczką i pacjenci zamiast witamin i minerałów dostają silne leki przeciwpadaczkowe, co nie tylko nie leczy właściwej choroby, ale również nie jest obojętne dla ich zdrowia. Pomiędzy atakami chorzy doświadczają dolegliwości podobnych jak w przypadku tężyczki utajonej, o czym poniżej.  W przypadku tężyczki utajonej (normokalcemicznej) wiele z objawów jest niespecyficznych, choć pewne czynniki wyzwalające (np